What’s in a name
Nou heel veel… Want een perfect gekozen term kan de meute vangen voor een idee, product, wetswijziging of politieke koers, zonder dat men naar de feiten vraagt. Neem het begrip ‘aflossingsvrije hypotheek’. Dat laat mensen denken dat je nooit hoeft af te lossen. Of ‘subsidieslurper’, dat suggereert dat goede doelen gelden misbruiken, ‘partijkartel’ draagt uit dat onze democratie een leugen is. Enzovoort, enzovoort…
Zelfs rond ogenschijnlijk onschuldige woorden hangen allerlei aannames en betekenissen. Neem de term ‘medezeggenschap’. Letterlijk vertaalt betekent dat dat je wat mede te zeggen hebt. Maar iedereen weet dat als je wat zegt dat anderen niet hoeven te luisteren, laat staan er naar te handelen… Daar is meer voor nodig. Dat laatste geldt ook voor het begrip ‘gelijke beloning’. Lilianne Ploumen had het hier over op ‘equal pay day’. Dringend noodzakelijk, want vrouwen verdienen in Nederland voor hetzelfde werk gemiddeld twintig procent minder salaris dan mannen. Met andere woorden: vrouwen moeten 64 dagen langer doorwerken dan mannen om hetzelfde te verdienen. Dat zal ze wel goed uitgerekend hebben, neem ik aan…
Op de site van de PvdA staat: ‘In IJsland hebben ze daar nu iets op bedacht. Er is daar een wetsvoorstel ingediend waarbij bedrijven moeten aantonen dat zij mannen en vrouwen gelijk belonen voor gelijk werk. Bedrijven die hier netjes aan voldoen krijgen een certificaat. Bedrijven die er een potje van maken overtreden de wet en zijn dus strafbaar. In IJsland wordt zo’n certificaat geldig voor drie jaar en het geldt alleen voor bedrijven die meer dan 25 werknemers hebben… Door deze wet staan vrouwen er niet langer alleen voor als ze een probleem aankaarten bij hun baas. De bewijslast wordt namelijk omgekeerd. Niet de werknemer moet aantonen dat een mannelijke collega meer verdient voor hetzelfde werk. In deze nieuwe wet is het de werkgever die moet aantonen dat er in het bedrijf gelijk loon voor gelijk werk is.’
Zij wil met Gijs van Dam een initiatiefwet maken op basis van de IJslandse wet. Prima!. Klein vraagje... Regel dan ook even de informatie en mogelijke sancties over de rest van de beloningsverhoudingen binnen bedrijven, kan in één moeite door lijkt me.
Gyuri Vergouw stelt in zijn boek ‘Het dodo effect’: ‘Wereldwijd vinden mensen dat topmanagers 4 à 5 keer zoveel mogen verdienen als ongeschoolde werknemers. Er bestaan wel grote verschillen tussen de diverse landen. Zo vinden Denen dat een topmanager maximaal 2 maal zoveel mag verdienen, Amerikanen 6,7 maal zoveel.” … ‘De echte cijfers zijn een ander verhaal. De Deense topmanagers verdienen 48 maal zo veel als ongeschoolde werknemers, de Amerikaanse zelf 354 maal zoveel.’
Mijn wilde gedachte…. 75% belastingafdracht als je meer dan € 500.000 per jaar verdient, 100% belastingafdracht als je meer dan 1 miljoen euro per jaar verdient. Ook op basis van de IJslandse wet is mijn voorstel.