Tevreden en gelukkig
Vind je jezelf een tevreden en gelukkig mens? Ik wel, natuurlijk heb ik wel eens een baaldag, maar wie niet?
De tevredenheids- en geluksvraag stelt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) al jaren aan een groep volwassenen. Daaruit blijkt dat alleen 55 plussers meer geluk ervaren dan in 1997. Van hen geeft 88,5% aan gelukkig te zijn, terwijl dat destijds nog 84,2% was. Ik zit dus in de goede categorie, Dat is mooi, maar wat zegt zo’n cijfer eigenlijk? Ik weet trouwens niet zeker of ik in 1997 minder gelukkig was. Het was wel zo dat ik meer wilde veranderen en meer ambitie had. Ik was ‘minder tevreden’, maar dat is iets anders dan ‘minder gelukkig”. Geluk gaat over ‘voelen’, ‘tevredenheid’ gaat over ‘ het leven beoordelen, de plussen en de minnen’, ook volgens het CBS. Het kan dus ook zo zijn dat je tevreden bent met wat je hebt en toch denkt ‘Is het dit nu‘.?
Geluk niet hetzelfde als tevreden zijn
Geluk betekent dus niet altijd tevreden zijn. Daarom heeft het CBS ook de vraag gesteld: in welke mate bent u tevreden met het leven dat u op dit moment leidt? 85,7% antwoordde tevreden te zijn, iets lager dan het aantal ondervraagden (87,7%) dat zegt gelukkig te zijn. Desondanks ligt het percentage hoger dan in 1997, toen 84,1% zich tevreden toonde.
In actie of niet?
Wat mij betreft is er wel één groot verschil: ontevreden mensen komen in actie, bij ongelukkige mensen moet je dat maar afwachten. In de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw is er veel onderzoek gedaan naar tevredenheid onder arbeiders. Kernpunt van de uitkomsten was, zorg dat ze relatief tevreden zijn, werken ze harder en komen niet in verzet. ‘Als je voor een dubbeltje geboren bent…’
Uit de cijfers blijkt verder dat de tevredenheid onder 25 tot 35 jarigen flink is toegenomen ( van 79,1% naar 85,2%), terwijl hun geluksbeleving licht afnam. Is dit ook een verklaring voor het feit dat ‘de jeugd in Nederland minder in actie komt’?
Daarnaast zegt een algemeen cijfer natuurlijk niks over het individuele geluksgevoel. Het CBS ziet echter wel een aantal trends.
Geluk en opleidingsniveau
Opvallend is dat geluk steeds meer lijkt af te hangen van het onderwijsniveau. Hoger opgeleiden zijn een stuk gelukkiger dan lager opgeleiden. Dit verschil was 20 jaar geleden veel minder groot, aldus het CBS.
Ik vind dat eerlijk gezegd niet zo bijzonder omdat opleidingsniveau in onze maatschappij, in het algemeen de (financiële) ruimte/ vrijheid bepaalt die je krijgt om je leven in te richten. Hoe meer ruimte, des te meer eigen keuzes, hoe tevredener je over je eigen handelen wordt en daardoor stijgt, denk ik, het geluksgevoel. Te meer omdat, in vergelijking met 20 jaar geleden, het individualisme is toegenomen.
Nederlanders in de leeftijdscategorie van 35 tot 45 jaar voelen zich iets minder gelukkig dan tijdens het vorige onderzoek, maar zijn wel het gelukkigst van allemaal, Niet minder dan 89,1% geeft aan gelukkig te zijn.
Hoe jonger hoe minder gelukkig?
Jongeren van 18 tot en met 25 jaar zijn het minst gelukkig. Bij hen is ook de grootste terugval te zien. Het vermoeden is dat de toegenomen werk en prestatiedruk een rol speelt bij de terugval. Dit geldt ook voor de categorie 25 tot 35 jaar. Ik merk ook dat met name mensen in die leeftijd te maken krijgen met burn-outs etc. Ik vermoed doordat ze hoge werkambitie met de hoge privé-ambitie willen combineren, daardoor minder tevreden zijn en daarom minder geluk ervaren? Ze moeten het maar zien te rooien in het spitsuur van hun leven, lijkt het wel.
Het stijgen van het geluksgevoel onder 55 plussers schrijft het CBS onder meer toe aan het gezonder zijn, hoger opgeleid zijn en welvarender zijn dan de 55 jarigen van 20 jaar geleden. ‘Vrouwen werken relatief vaker. Dat betekent een hoger inkomen en een beter pensioen. Dat geeft weer meer mogelijkheden om bijvoorbeeld een E-bike te kopen’ zegt CBS-woordvoerder Mevr. Tanja Taag.
Nu heeft mijn vrouw Gerda net een E-bike gekocht. Dus dat is een goede indicatie voor ons gezamenlijk geluk lijkt mij. (Tevreden zijn we al). Dat komt goed uit, zo vlak voor de vakantie.