Geitenpaadje naar werkgeluk?
Een door geiten gemaakt pad is meestal onbegaanbaar voor een corpulente zestiger zoals ik. Het pad schetst aanlokkelijke perspectieven van een korte route naar mooie vergezichten, maar ik ben geen geit. Die staat al fris en fruitig bij het beloofde eindpunt, terwijl ik, hijgend en badend in het zweet, halverwege ben en niet weet hoe ik verder moet. De enige overeenkomst is dat ik ook klaaglijk kan blaten, in de hoop op onverdeelde aandacht als het dreigt te mislukken.
Ruilen
Naast de huidige, ronduit zorgelijke, ontwikkelingen ten gevolge van de coronapandemie was er vorig jaar ook een lichtpuntje. Om zoveel mogelijk mensen gezond en actief te laten blijven werken is er namens de regering een commissie ingesteld. Deze commissie, commissie Borstlap, pleitte in zijn eindrapport voor een uitruil. Maak het voor bedrijven moeilijker om permanent flexkrachten van buiten aan te trekken maar makkelijker om hun vaste krachten flexibeler in te zetten. Met als uiterste middel werktijdverkorting zonder loon, een bittere pil voor de bonden. Aan de andere kant komt Borstlap met een overzichtelijk keuzemenu voor contracten: zelfstandige, werknemer of uitzendkracht. De laatste alleen voor piek en ziek. Iedereen krijgt recht op persoonlijke ontwikkeling en een basisvoorziening bij arbeidsongeschiktheid.
De coronacrisis was voor het kabinet een welkom excuus om dit doortimmerde rapport door te schuiven naar zijn opvolger. NOW 1,2 en 3 zijn opgetuigd om economische schade te verminderen en deze incidentele middelen dempen voorlopig de gaten in de hoofdweg.
Wandelschoenen
Maar de arbeidsmarkt is niet in balans, al noemde Koolmees zijn wet ook zo! Borstlap heeft een weg naar meer balans gevonden: een geitenpaadje, een binnendoortje. Want oproepkrachten zijn opnieuw als eerste hun baan kwijt. Er zijn er niet veel die vrijwillig voor dit onzekere bestaan kiezen. Zelfstandigen met te weinig reserve leggen nu al het loodje. Waren ze uit eigen keus zelfstandig of tegen wil en dank? Als ze werknemer waren geweest hadden ze nu nog hun baan. Is de flexibilisering van de arbeidsmarkt soms niet te ver doorgeschoten? En waarom wil uitgerekend de VVD het minimumloon verhogen?
Ik ga alvast wat aan mijn conditie doen om straks wel de geitenpaadjes te gaan bewandelen. Ik overweeg nieuwe wandelschoenen te kopen. De vergezichten lonken.