Technologie die voor je werkt
In het Zoom-, Teams-, Google meet- en Web-Ex-tijdperk slaag ik vaak de verzuchting dat ik graag zou willen ‘dat die handel in één keer doet wat ik wil’ en dat ik geen stress heb van de vraag ‘doet ‘ie het of doet ‘ie het niet’? Is iedereen goed te zien en/of te horen? Heb ik alles goed ingesteld of laten instellen ( bv. break-out rooms)? Zo ja, gelukkig en zo nee, wat dan? De opstart van een online-bijeenkomst (minimaal 30 minuten van te voren) is er voor mij een met hindernissen.
Beperkte digitale vaardigheden
Natuurlijk ligt dat (ook) aan mijn, weliswaar na veel oefenen, beter getrainde maar toch beperkte, digitale vaardigheden. Ik heb flink geoefend, maar heb er ook weinig lol aan, eerlijk gezegd. Je zult toch wat moeten, nietwaar? Maar het ligt met name ook aan de door mij gevoelde grotere afhankelijkheid van de techniek. Als een lamp van een beamer kapot gaat kan ik mijn reserve beamer pakken en/of gaan tekenen op een flipover. Ik word niet beperkt. Ik kan echter minder of niet kiezen als de digitale techniek niet doet wat ik wil, ik ben mijn (natuurlijke?) souplesse, gemak en vrijheid kwijt om te doen wat mij in mijn werk goed lijkt. Ik werk voor de techniek in plaats dat de techniek voor mij werkt. Herkenbaar?
Slijtage
Een van mijn leermeesters Prof. Dr. Jo Thijssen noemt dit verschijnsel ‘perspectivische obsoletie’; een door langere tijd ingeslepen perspectief en handelswijze op je ideale manier van werken die je het beste past en waar je je fijn bij voelt. Deze ingesleten gewoontes en opvattingen verminderen je flexibiliteit en open houding voor vernieuwingen. Met als (mogelijk) gevolg een (dreigend) verminderd werkplezier, met alle gevolgen van dien. Je bewust zijn van dit verschijnsel en je werkwijze telkens een beetje veranderen schijnt wonderen te doen, volgens de theorie. Je moet ook voorkomen dat je gaat klagen met lotgenoten over de ontstane situatie. Dat werkt averechts, je sluit je nog meer af. Het zal zo zijn…
Remedie
Ik heb trouwens een goede remedie gevonden om het slijtageproces tegen te gaan… een motto van mijn opa: KWWKWW (Kiek’n wat ’t wodt, kan wat woddun’).
Op weg naar fysiek cursus geven!!