In de knip

Mijn vader leerde mij dat het niet zoveel uitmaakte wat je verdiende en uitgaf als er maar voldoende ‘eigen geld in de knip overbleef waarmee je een deur kunt intrappen’ Dat wilde zeggen nadat alle kosten betaald zijn en de reserves zijn opgebouwd moest je naar de kroeg kunnen gaan zonder je te bekommeren wat je zou uitgeven. Deze levenswijsheid volg ik nog steeds. 

Genen

Mijn vader was in navolging van mijn opa een rasechte handelaar (met een rekenmachine die altijd aan stond in zijn hoofd) die het een sport vond om overal financieel op te verdienen en te ontvangen. Die genen heb ik niet overgeërfd.

Loongolf

Als ik nu de krant lees, dan moet ik vaak aan mijn vader denken. Wat zou hij vinden van vraagstukken zoals de verhoging van het minimumloon en een eenmalige loongolf zoals het CPB voorstelt om de inflatiepijn te verlichten? Daar zou hij denk ik als rechtgeaard liberaal niet op tegen geweest zijn. Iedereen moet voldoende geld hebben maar daar ook verantwoord mee omgaan was zijn gedachte.  Kortom: jezelf niet rijk rekenen maar je ook niet arm redeneren.  Nederland is immers  ‘collectief armer’ geworden volgens het CPB door dure energie importen.

Eerlijk pijn verdelen

De verdeling van de pijn is echter scheef. Bedrijven zien hun winsten al een paar jaar toenemen, terwijl de huishoudens te maken hebben met hogere energiekosten. Een eenmalige loongolf kan dit rechttrekken volgens hen. De verhoging van het minimumloon zou hij ook een goede zaak vinden., maar dan wel voor iedereen, en in elk Europees land en dan ook gelijke prijzen. Werkenden met een minimumloon moeten namelijk  hobby’s kunnen hebben en zo nu en dan op vakantie kunnen gaan.

Geld lenen

Mijn vader zou echter wel waarschuwen dat je alleen met ‘eigen geld in de knip’ een deur in kunt trappen, omdat je anders met geleend geld door de hond bescheten of door de kat bepiest wordt.

Wim van Santbrink